Mrówka Faraona i jej zwalczanie

Zjada pokarmy bogate w: cukier, tłuszcze, białka. Zakłada gniazda w różnych miejscach, które gwarantują bezpieczeństwo. W kolonii jest około 300.000 osobników. W dużej kolonii więcej jak 300.000 osobników i nawet 2000 królowych. W zwykłej kolonii jest 2 lub więcej królowych składających jaja. Zagnieżdzają się w ogrzewanych pomieszczeniach z łatwym dostępem do pokarmu. Powiększają kolonię poprzez podział dużego gniazda. Królowa z 50 robotnicami i larwami opuszcza gniazdo w celu założenia nowego. Nie zawsze królowa jest potrzebna. Robotnice mogą wyhodować królowe z larw zabranych ze starego gniazda. Pączkowanie może nastąpić w każdej chwili – nie jest zależne od cyklu rozwojowego kolonii.

Pączkowanie następuje, gdy:

• przegęszczenie kolonii
• reakcja na pogodę, tj. sezonowe zmiany w budynku – centralne ogrzewanie
• zakłócenia fizyczne: przesunięcie mebli, półek, …
• zmiany w jakości pożywienia: wyczerpanie źródła, odkrycie nowego pokarmu
• zakłócenia natury chemicznej: zastosowanie odstraszającego insektycydu.

Gniazda:

• szczeliny w ścianach lub pod podłogą budynków,
• pod kafelkami,
• pod tynkami,
• w pobliżu pieców,
• rur z ciepłą wodą,
• w pobliżu zlewozmywaków i wanien,
• za szafkami,
• pod boazerią,
• w złączach mebli,
• pod doniczkami z kwiatami.

Gniazda są zawsze wewnątrz budynków, w ciepłych miejscach, w pobliżu źródła wody. Kolonie mogą być liczne i szeroko rozmieszczone w obiekcie („pączkowanie”). Widoczne ścieżki; tylko 3-5% robotnic zbiera pokarm. Ważniejsze jest wykrycie wszystkich ścieżek niż zlokalizowanie gniazd. Należy obserwować, skąd mrówki wychodzą, jakimi szlakami wędrują do przynęty. Nawet nieliczne kolonie powinny być natychmiast niszczone. W pomieszczeniach z licznymi koloniami obserwuje się ciągłą ich obecność wokół żywności. Drobne robotnice wchodzą do wszelkich produktów żywnościowych i je niszczą. Wędrują po meblach, ścianach i zanieczyszczają pomieszczenia, niepokoją mieszkańców. Przenoszą choroby bakteryjne i wirusowe. Mrówki faraona boleśnie gryzą i mogą wywoływać u osób wrażliwych objawy alergiczne.

Metody prewencyjne:

Wszelkie szczeliny i szpary, którymi mrówki dostają się do pomieszczeń mieszkalnych, należy uszczelnić kitem lub gipsem. 

Czystość w pomieszczeniach i uniemożliwianie mrówkom dostęp do pokarmu i wody:

• często myć meble kuchenne gorącą wodą z detergentami,
• pastować podłogi,
• żywność przechowywać w szczelnie zamkniętych pojemnikach lub w trwałych opakowaniach,
• zreperować urządzenia wodociągowe (przecieki),
• w kuchni i jadalni należy dokładnie sprzątać resztki żywności po posiłkach,
• śmieci regularnie i często usuwać.

Szafki kuchenne i regały ustawić w odległości co najmniej 10 cm od ścian - nie sprzyja gnieżdżeniu się mrówek i ułatwia sprzątanie i obserwacje. Gdy mrówki są na meblach, ich nogi u podstawy należy smarować wazeliną lub gliceryną, umieścić je w naczynku z talkiem.

Zwalacznie:

Przynętę umieścić w karmnikach dezynsekcyjnych i ustawić we wszystkich miejscach aktywności mrówek (wykazanych w czasie inspekcji). W pierwszej fazie należy zastosować żel FOURMIDOR, po dwóch tygodniach można zrobić oprysk preparatem FENDONA 6 SC, aby zniszczyć resztę mrówek. Opryskiwanie "tylko" insektycydem jest częstą przyczyną podziału kolonii i ma małą skuteczność – niszczy tylko robotnice zbierające pokarm; nie sięga królowej. Inna dobra trutka w postaci granulek - PROTECT.

Należy obserwować wyłożone karmniki z trutką co tydzień. Nie powinny być widoczne mrówki przy karmnikach i w budynku. Po 3-4 miesiącach wykładania trutek można wyłożyć np. ugotowane i rozdrobnione żółtko (przynętę), aby sprawdzić, czy program trucia mrówek zakończył się sukcesem.